Optimaliseren van de huidige infrastructuur verhoogt de capaciteit tot 84 bewegingen per uur

Momenteel zijn bij normale weersomstandigheden maximaal 74 vliegbewegingen per uur mogelijk. Bij ongunstige wind is er een alternatief baangebruik waarbij slechts 50 vliegbewegingen per uur mogelijk zijn.

In een eerste fase werken we aan het optimaliseren van de huidige baneninfrastructuur. Hierdoor kunnen we de capaciteit verhogen van 74 naar 84 bewegingen per uur. Dat is voldoende om in 2020 te beantwoorden aan de vraag van passagiers en luchtvaartmaatschappijen.

Hoe kan het huidige gebruik geoptimaliseerd worden?

1. Procedures moderniseren, zodat bijvoorbeeld de afstand tussen twee aankomende vluchten verminderd kan worden.
2. Nieuwe technologieën inzetten om vliegtuigen te begeleiden, zowel op hun route als bij het opstijgen en landen. Bijvoorbeeld precisienaderingen en ‘continuous descent approaches’. Deze energiezuinige landingstechniek waarbij sinds 2012 vliegtuigen niet trapsgewijs, maar in één glijdende beweging dalen, heeft een positieve impact op zowel geluid als energiegebruik.
3. Extra op- en afritten aanleggen op de start- en landingsbanen zodat vliegtuigen sneller de baan kunnen opgaan of verlaten.
4. Baan 01/19 gebruiken voor opstijgen in normale weersomstandigheden en bij normaal baangebruik tijdens de vertrekpiek.
   De drie banen gebruiken voor landen bij alternatief baangebruik.

Wat levert het op?

• De piekcapaciteit wordt verhoogd tot 84 bewegingen per uur, zowel bij normaal als alternatief baangebruik.
• De beschikbare banen worden optimaal ingezet waardoor het risico op vertragingen om infrastructuurredenen vermindert.

Het baangebruik is door de federale overheid vastgelegd in het PRS, preferential runway system.

Vanaf 2020 zijn Twee opties mogelijk om de baaninfrastructuur aan te passen aan de start- en landingsbanen nodig om vanaf 2025 aan de vraag van passagiers en luchtvaartmaatschappijen te kunnen voldoen.